In Field Service is elke dag anders

“Werken in field service is mijn droomjob. Ik heb ernaar toe gewerkt en sinds vier jaar maak ik deel uit van het World Service team. Net geen 20 was ik, toen ik startte bij LVD S3. Ik combineerde mijn werk in de assemblage met een dag les per week in Košice. Na drie jaar was mijn hogere opleiding voltooid en kon ik eindelijk aan de slag als field service engineer.”

“Ik doe bij de klant alles wat met zijn kantbank te maken heeft, van installatie, onderhoud en herstellingen tot het vervangen van stukken en het opleiden van de operatoren ter plaatse. Ik kom op veel plaatsen, leer nieuwe mensen kennen en elke dag is anders. Soms bots ik op een technisch probleem waarvoor ik me wel even achter de oren moet krabben. Ik vind altijd wel de oplossing, soms met de hulp van het serviceteam in België dat vanop afstand meekijkt. Als de machine dan werkt en de klant is tevreden, geeft dat extra voldoening.”

“Ik voel me goed in de LVD-familie en ben trots op het traject dat ik intussen afgelegd heb”, voegt Daniel eraan toe.

Uitdagingen van grote installaties

“Vooral grote installaties zijn arbeidsintensief, ze zijn gewoon zwaar. Neem nu een 12 meter lange kantbank met 2000 ton drukkracht. De stukken staal wegen enkele honderden ton en moeten precies in elkaar passen. De kantbank moet perfect uitgelijnd zijn. Een grote kantbank staat er meestal in drie weken maar soms loopt het op tot drie maanden. Het is altijd een grote opluchting als zo’n groot project met succes afgerond is,” zegt Daniel.

Daniel helpt ook bij het installeren en demonteren van machines op beurzen, en deed dit al in Thailand, India en de VS. Hij werkt goed samen met collega's en heeft een sterke technische knowhow, waaronder ervaring met gerobotiseerde plooicellen.

Sleutelen aan voertuigen 

“Mijn vrije tijd breng ik door met mijn vriendin, familie, vrienden en - niet te vergeten - mijn honden. Voor mij voelt thuis zijn alsof ik op vakantie ben. Het is hier ook mooi. Het Tatragebergte, een van de toeristische attracties van de streek, ligt op een uur rijden. Je kan er pittige wandelingen maken.”

“Verder laat de techniek mij ook thuis niet los, ik sleutel graag aan motoren en auto’s. Vroeger heb ik met mijn motorfiets op circuit en in straten geracet, voor de kick. Ik was soms roekeloos en ben toen heftig gevallen maar er met de schrik van af gekomen. Ik besef dat ik geluk heb gehad,“ besluit Daniel.

“Ik spreek ook Hongaars, de taal van mijn vader. Het is de taal waarmee ik opgroeide in een streek die in het verleden tot Hongarije behoorde, net zoals de regio van LVD S3. Wist je dat het Hongaars afstamt van de Fins-Oegrische talen. Het is verwant met het Fins, niet met het Slovaaks, boeiend toch?” glimlacht hij.